Gönderilmeyecekler Postası

Yokluğunda, varlığının hayalleriyle geçen günlerden bugünde yaptım işte,tıklayıverdim  engelimi kaldırdığın sayfanı.

Ne gördümveya ne görecektim umrumda mı?Değil.Sadece görmek istedim ve özlemdi..Tüm kontrol manyaklığımı, kuralları tabuları yıkıp bir bakış atmaktı.Belki hiç fark etmeyeceğindir, belki fark edip "unutamadı" diyeceğindir belki dalga geçecegin, belki gurur kaynağın...

Ama benim için sadece özlemdi.Bir de bilmem kaç yıl öncesinde yaptığım gibi bir kaçamaktı.Ne zamandı hatırlamıyorum bile.Kolyelere,yüzüklere bakarken o yüzükler arasından bir tek taş öyle bir parlamıştı ki alıp takıvermiştim parmağıma.Görmek istemiştim bir kere, nasıl olurdu diye sensiz günlerden birinde.Ama öyle bir hızla takıp çıkarmıştım ki görevli kız bir tuhaf bakmıştı bana.Sanki kötü bir şey yapıyormuşum gibi. Kimbilir belki çalmaya çalıştığımı ve yakalandığımı falan düşünmüştür.Oysa ben çalmak ne de yakalanmak istiyordum.Sadece  yakalamak istemiştim aşkı.Hani o;birşey beklersem,senden birşey istersem seni kaybederim korkusu var yaaaa..O,o kadar içime içime işlemiş ki sahte,uyduruk üç liralık yüzüğü bile kendime değer görmedim o gün,korktum hızla çıkardım.Sanki ucunda seni kaybetmek vardı.Bugün aynı korkuyla-ya görürse,ya anlarsalarla-tıkladım bir kaç saniye baktım ve aynı hızla ve korkuyla kapatıverdim sayfanı.

Saçma,anlamsız,hüzünlü,özlemli,yalnız,karmaşık,üzgün,gözü yaşlı birşeyler işte...