Aylar ,aylar,aylar sonra ilk kez rüyamda gördüm seni geçen gece...Karanlıktı yolun karşısındaydın, benim yanımda 2 kişi vardı.Seni görünce elim ayağım titredi yine.Sen beni gördün, önümüzdeki beyaz arabanın camından ben miyim acaba diye doğrularcasına bakarken karşıya geçtin.Sonra bana baktın o içime içime işleyen muzur bakışlarınla.Ne güzel gülüyordun... "nabeeeer?"diye şımarık şımarık sordun.Ben de güya pas vermiyor gibi "iyi işte nereden çıktın" dedim."Dizimde bir şey var" dedin anlamadım.Sonra başka birşeylerde dedin sanırım ama rüyamda bile inan o gözlerini, o bakışlarını duydum tek.. sözlerini değil...Bunca zaman sonra böyle hissedeceğimi düşünmezdim.Ve ben o geceden beri her gün evinin önünden geçerken "aşk"diye sesleniyorum içimden...kimbilir kimlerlesin?mutlu musun değil misin?hayatın düzene girdi mi istediğin gibi?gercekten istediğin hayatı yaşıyor musun korkmadan yoksaymadan herşeyiyle?.
Yine gözlerim dolu...Ama bırakıyorum bendeki seni...senin yolunda sen hep iyi ol...Rüyadan uyandığımda "artık özgürüz,artık affediyorum" derken buldum kendimi uyur uyanık...Niye öyle dediğimi bilmiyorum...Bildiğim artık ikimizin de sadece rüya yollarında "aşk"la kesiştiği...:(((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder